Verslag van Eva Peters, foto’s van Luuk en Fleur Kleijne en Joke Melk-Boekel

Het kan je niet ontgaan zijn: op vrijdag 16 november werd door de AC voor de jeugd een avond met de allerbeste gymzaalspellen georganiseerd. Uw verslaggever was erbij, onder het mom van ‘je bent zo oud als je je voelt’!

De jeugd en de organiserende jeugd zal het waarschijnlijk niet eens zijn opgevallen, zij zijn nog wel een gymzaal gewend. Maar wat een nostalgie: de typische zweetgeur die alleen in de kleedkamer van een school gymzaal kan hangen, het galmende gegil van enthousiaste kinderen. Ik wist niet dat ik dat zo had gemist.

We begonnen met een korte warming-up waarna het grote apenkooien en/of boer-en-kwajongens losbrak. Soepeltjes zwierde de jeugd aan de touwen, klom op het wandrek, vloog over de kasten en als jonge antilopen huppelden zij door de zaal. Uw verslaggever voelde zich plotseling niet meer zó jong terwijl ze zich over de kasten hees en meer dan eens in een hoek gedreven werd door de tikkers.

Gelukkig volgde snel verstoppertje in het donker in maar liefst twee aangrenzende gymzalen. Terwijl uw verslaggever zich maar gewoon zo stil mogelijk hield in een opgerolde mat, waren overal rennende voetstappen en gegiechel te horen. Om te zorgen dat het spel niet tot zaterdagochtend zou duren, was buut-vrij-voor-de-hele-kliek uitgesloten, maar de hoogst haalbare buut-vrij was met Sven-Yvo als nachtblinde zoeker gelukkig goed te doen.

Voor we het wisten stonden de ouders alweer op de stoep en was het weer over met de jeugdige pret, die zeker voor herhaling vatbaar is. AC bedankt voor het organiseren!