Verslag en foto’s: Eva Peters

Traditiegetrouw werd STG-Zaanstreek ook dit jaar weer uitgenodigd om deel te namen aan de Kees Jongert bokaal van ijsclub -je raadt het al- Kees Jongert. In alle 34 voorgaande edities van dit toernooi was het STG-Zaanstreek nooit gelukt deze bokaal in de wacht te slepen dus het team stond op scherp.

Aan het eind van de middag reden Nicole Noom, Julia-Rosa Jansen, en Constant Radenovic hun 500 en 1000m. Allemaal hengelden ze nodige punten binnen waarbij Constant op beide afstanden zijn PRs aanscherpte. Nicole reed pas haar tweede 1000m van dit seizoen en haalde liefst 18 seconden van haar PR af. Er werd door iedereen al flink hard gereden, dus het ijs was goed en met de tegenwind leek het ook wel mee te vallen.

Daarop besloot Milou Rijksbaron haar 1000m vol gas in te gaan: een goed besluit waarmee ze haar toptijd met 6 seconden aanscherpte. De rest van de avond werd ze afwisselend stuiterend en zwevend langs de baan waargenomen. Klaas Heinis leek op zijn nieuwe ijzers op de 500m eveneens op een nieuwe toptijd af te stevenen, maar het ging hem zelf ook allemaal wat te hard en hij kwam helaas ten val. In eerste instantie probeerde hij de tegenstand nog op het verkeerde been te zetten door te doen alsof hij hier materiaalpech aan over had gehouden. Op de 1500m was daar echter niets meer van te merken en scherpte hij zijn Thialf-tijd met 2 seconden aan. 

Riccardo Bafaro was uitgeleend aan ijsclub Kees Jongert en snoepte een puntje weg vlak voor de neus van Danny Schaap. Gelukkig kon Robin Schaap dit weer goedmaken. Luuk Kleijne haalde met een sterke 1000m al flink wat punten binnen, en Sven-Yvo Stoop vulde dit aan door op de 500m het maximale aantal van 12 punten binnen te halen. Hij reed als enige in zijn categorie onder de 40 seconden en zette de andere senioren daarmee op flinke achterstand. Wessel Wouda heeft de laatste tijd veel getraind op de 3 rondjes van de 1500m en kwam slechts 1 honderste tekort voor het podium. Schrijver van dit geheel besloot op de 1500m tot de alles-of-niets tactiek en reed het eerste rondje alsof het om een 500m ging, om er daarna achter te komen dat er nog 2 ronden moesten volgen. Toch leidde deze aanpak tot een flinke seizoenstijd en ook weer de nodige punten voor Zaanstreek. 

Ondertussen moest Renske van der Veer zich als junior B staande zien te houden tussen de Junioren A en Neo-senioren en deed dit heel verdienstelijk. Ook hier haalden we weer wat puntjes binnen. Marcel Huismans bleek wederom een echte sprinter en haalde daar voornamelijk op de 500m veel punten mee binnen. De 3000m kende een kwartet bijna geheel gevuld met STGers: Damoon Barani nam het op tegen Riccardo terwijl Niels van Assema in hetzelfde kwartet namens de Blauwe Beugel reed. Alledrie snelden ze naar een nieuwe toptijd. Heel tactisch van Damoon om de anderen voor te blijven en zo geen punten af te laten pakken die niet naar STG-Zaanstreek zouden gaan. Frank van Neste was ingezet op de 5000m als diesel om de punten veilig te stellen. 

Tot slot werd nog de ploegenachtervolging gereden die meetelt voor de punten voor volgend jaar. Sven-Yvo, Luuk en Wessel lieten zien dat ze goed op elkaar ingespeeld zijn: zoals elke training kwam er bijna een schaats in Wessels hand, zo dicht rijden ze op elkaar. Als een geoliede machine stelden ze de 3e plek veilig. 

Nadat het stof was opgetrokken, de klassementen opgemaakt en de punten geteld bleek dat STG-Zaanstreek ook dit jaar weer niet met de Kees Jongert bokaal naar huis zou gaan. Gezien alle snelle tijden die er door iedereen zijn gereden, zegt dit alles over het niveau van de wedstrijd en natuurlijk niets over het team. Met de teamspirit zat het in ieder geval goed! Ook mogen we Gerrit Passenier niet vergeten: de onmisbare man op de kruising die ons allen in goede (binnen- én buiten)banen leidde. 

Volgend jaar gaat het écht lukken!